เป็นเรื่องของเด็กหญิงราตรี เด็กกำพร้าที่อยู่กับตาทัดและยายแจ่ม เธอถูกรังเกียจและล้อเลียนจากเพื่อนในโรงเรียนว่า “ดำ แห้ง หยอง” เพราะผิวพรรณ รูปราง หน้าตาที่แตกต่างกันออกไป มีเพียงทิวาเท่านั้นที่เป็นมิตรแท้ แต่ราตรีก็ค่อย ๆ สูญเสียคนที่เธอรักไปทีละคน เธอต้องเผชิญกับความเข้าใจผิด ความรังเกียจเดียดฉันท์ และมุ่งร้ายโดยลำพัง แต่ชีวิตก็ไม่เลวร้ายเกินไปเมื่อเธอผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยการมีอุปถัมภ์และมีบ้านที่อุ่นรักในที่สุด
วันเสาร์ที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น